Ze smutkiem informujemy, że pierwsze spotkanie AKM-u w tym roku akademickim zostaje odwołane z powodu wzrostu zachorowań na COVID-19 w Polsce. Informacja z datą spotkania online pojawi się wkrótce na stronie! Bądźcie czujni, a do tego czasu trzymajcie się zdrowo! Z Bogiem!
Serdecznie zapraszamy na pierwsze spotkanie AKM-u w roku 2020/2021! Nie może was zabraknąć!
Gdzie?
Dom Sióstr Klawerianek przy ul.Dmowskiego 130 na Górczynie.
Kiedy?
28.10.2020 w środę o godzinie 19:00.
Plan: 19:00 Msza Święta 20:00 wybór nowych władz na rok akademicki 2020/2021 20:30 świadectwo z doświadczenia misyjnego w Lublinie
Ostatni czas był dość nietypowy i odmienny dla nas wszystkich. Również dla naszego Koła – wybuch pandemii okazał się wyzwaniem i niewiadomą. Musieliśmy na kilka miesięcy zrezygnować z rekolekcji w szkołach, animacji, spotkań u Sióstr Klawerianek na Dmowskiego 130, a także prac przy palemkach w Wielkim Poście. Wiele nas ten czas nauczył, między innymi tego, że pomimo tych wyrzeczeń nadal pozostaliśmy wspólnotą i jeszcze bardziej zbliżyliśmy się w codziennej modlitwie. Przez trzy miesiące, każdego dnia o 20:30 łączyliśmy się „na kamerkach” by wspólnie w łączności duchowej z całą archidiecezją modlić się o ustanie pandemii w modlitwie różańcowej oraz psalmami.
W ostatnim czasie Akademickie Koło Misjologiczne zaangażowało się również w cotygodniowe przygotowywanie kanapek dla osób ubogich, w ramach pomocy Siostrom Elżbietankom. Ostatnie półrocze było czasem wyjątkowym, innym, ale nie straconym. Dzięki sile modlitwy, nasza wspólnota, mamy nadzieję, wiele zyskała.
Z racji braku regularnych spotkań w minionych miesiącach, z wielkim entuzjazmem zebraliśmy się w ubiegły poniedziałek na ostatnim w tym roku akademickim spotkaniu, na którym nasza Prezes Anna-Maria Dzik dokonała podsumowania tego niezwykłego roku.
Jak to często bywa coś się kończy, a coś zaczyna. Kolejny rok za nami, jesteśmy dojrzalsi o nowe doświadczenia (i te codzienne życiowe, te pandemiczne nietypowe, ale też wakacyjne wyjazdowe). Spotkanie to było nie tylko okazją do refleksji, ale też wielkiej radości! Bowiem Msza Święta była sprawowana przez naszych dwóch neoprezbiterów Sławka i Tomka oraz naszego opiekuna Ks. Bp Szymona Stułkowskiego! Bardzo się cieszymy, że nasze Koło po raz kolejny mogło przeżywać radość z nowych kapłanów, którzy przez wiele lat angażowali się w działalność misyjną, dając nam przykład postawą serca i otwartością. Dziękujemy za Waszą obecność i błogosławieństwo!
Również była to okazja do szczególnej modlitwy za nasze Siostry, które goszczą nas zawsze serdecznie w swoim domu, a szczególnie był to czas podziękowań dla Siostry Anny Jarosz, która swoim zaangażowaniem, radością i ogromem miłości okazywanej nam, prowadziła nas w formacji przez ostatnie lata.
Dziękujemy Siostrze za zawsze otwarte serce i drzwi domu dla naszej Wspólnoty. ?
Po tej uroczystej Mszy Świętej oraz podsumowaniu minionego roku, udaliśmy się na mniej oficjalną część spotkania, czyli tradycyjny już grill! Był to czas wielkiej radości z tego, jak wiele dobra otrzymaliśmy od Boga w minionym roku. Wirus ducha nie zgasił, nie gasimy go nadal! Dlatego już teraz przygotowujemy się do zbliżającego się w sierpniu doświadczenia misyjnego- w tym roku misje w Ojczyźnie! Oby Duch Święty prowadził nas w dobru, by jego owoce były jak najlepsze!
Podobnie jak nasz opiekun, i my przyłączyliśmy się dzisiaj do dzieła wydawania posiłków potrzebującym w czasie epidemii. Siostry widzą, że wraz z niepokojami związanymi z obecną sytuacją i zamknięciem wielu świeckich miejsc pomocy, po jedzenie przychodzi coraz więcej osób – tym bardziej więc każda pomoc jest cenna. Aby dołożyć naszą cegiełkę do ich pracy, ubrani w maseczki i rękawiczki przygotowaliśmy 300 pakietów żywnościowych dla ubogich, z produktów przyniesionych przez darczyńców do klasztoru. Dużą radość sprawiła nam także możliwość pierwszego od dwóch miesiecy spotkania się we wspólnocie (zasłoniętą) twarzą w twarz. Cieszymy się, że jesteśmy zdrowi i możemy realizować naszą misję przebywając w Poznaniu i pomagając w naszym mieście.
Ukoronowaniem naszej pracy była Msza Święta sprawowana przez Księdza Biskupa w kaplicy sióstr Elżbietanek. Znów było nam dane docenić wartość modlitwy wspólnotowej i piękno przeżytej razem Eucharystii. Dziękujemy Siostrom za zaproszenie do współpracy ku większej Chwale Bożej, i gościnę w miejscu ich modlitwy! Dziękujemy także Księdzu Biskupowi, który przygotowywał z nami kanapki, osobom które regularnie przychodzą, aby pomóc potrzebującym i przyszły także dzisiaj, w tym wszystkim nam, AKMowiczom – po raz kolejny pokazaliśmy misyjnego Ducha! Wszystkich zachęcamy do pomocy siostrom każdego dnia – AKM będzie przy Łąkowej 4 w następne wtorki, zaczynamy o 16
Serdecznie zapraszamy na 6. spotkanie Akademickiego Koła Misjologicznego! ? ? ?
Wielkopostne spotkanie z Wolontariatem Misyjnym Salvator.
Poprzez swój czas, zdolności, umiejętności, chęć pomocy i kreatywność, pragną dzielić się własną wiarą oraz włączać w wielkie dzieło głoszenia Dobrej Nowiny w świecie.? Wolontariusze WMS-u przyłączają się do popularyzacji zagadnień misyjnych?, zaczynając od lokalnych społeczności, w które się angażują. Przygotowanie wolontariuszy do wyjazdów misyjnych opiera się na całorocznej formacji duchowej, a także warsztatach i szkoleniach. Istotnym elementem edukacji jest także misja tu i teraz, poprzez zaangażowanie w pomoc w instytucjach edukacyjnych, hospicjach, szpitalach, parafiach i innych ośrodkach.??
START ⏰ -19:00 Msza św. pod przewodnictwem Ks. Bp Szymona ?? -świadectwo członków WMS ?
MIEJSCE ⛪️ Archidiecezjalne Centrum Misyjne – ul. Dmowskiego 130 Poznań.? Przystanek tramwajowy „Sielska”. ?
Czas na wielkopostne przełamanie swoich barier i lęków – czas na spotkanie AKMu. ? Zapraszamy wszystkich zdecydowanych i niezdecydowanych!☺️?
Błogosławiąc tradycję śpiewania kolęd do Ofiarowania Pańskiego, udaliśmy się dzisiaj z kolędą do opiekuna naszego Koła, biskupa Szymona Stułkowskiego. Po odśpiewaniu „Dzisiaj w Betlejem” przeszliśmy razem na most Jordana, by rozpocząć spotkanie modlitwą… Jakkolwiek kontrowesyjnie to zabrzmi – było wystrzałowo (przekonacie się, oglądając zdjęcia)
Wróciliśmy do ciepłego wnętrza, w którym nie zabrakło strawy ani duchowej, ani cielesnej (a pozostałych ułomków zebrano…). Kolędom śpiewanym na dwa chóry towarzyszyły dźwięki ukulele i – raz po raz – wybuchy radości.