Chcielibyśmy prosić Was o szczególną modlitwę za Anetę, pozostałych misjonarzy i za tych wszystkich, których tam spotkają. Niech się dzieje wola Boża!!
Jeśli ktoś chciałby wspomóc Anetę, można wykonać przelew na konto AKMu, z tytułem: Dla Anety – Chile 98 1320 1016 2016 5820 2000 0001 Akademickie Koło Misjologiczne – ASD61-111 Poznań, ul. Wieżowa 2/4
Posłanie misyjne połączone z nieszporami w uroczystość św. Apostołów Pawła i Piotra . Dzisiejsze popołudnie spędziliśmy w Katedrze Poznańskiej.
W związku z sytuacją na świecie zostaliśmy zmuszeni do przekierowania naszych kierunków misyjnych i w tym roku wybieramy się do…Lublina ?. Tak, dokładnie tego, gdzie mieszkają Siostry i Ojcowie Biali i właśnie im w wakacje będziemy służyć pomocą. Jesteśmy zmotywowani do działania i pełni sił po tak długiej przerwie, a także niezmiernie szczęśliwi z danej nam możliwości.
Misję mamy wszędzie, a zaczyna się od najbliższego otoczenia!
We wtorek robimy kanapki. Wszyscy w AKM-ie wiedzą, że we wtorek robimy kanapki, więc nikt nie planuje na ten dzień niczego innego. ?Nawet Biskup. ? Nawet jeśli akurat we wtorek przypada pierwsza rocznica jego biskupich święceń.?
Okazja do spotkania była wyjątkowa, zatem kanapki też musiały być inne niż zwykle – tym razem tylko z masłem, ale za to w towarzystwie kiełbasy. Możemy kolejny raz zameldować wykonanie zadania – 270 zestawów!?
Nie mogło zabraknąć Mszy Świętej, którą Padre celebrował w intencji dziękczynnej, za swoje biskupie powołanie. I my dołączyliśmy swoje modlitwy o Boże błogosławieństwo dla niego. ?
W każdy inny wtorek rozeszlibyśmy się w swoje strony. Ale nie w ten wtorek! Tym razem, niosąc w dłoniach same pyszności, przetransportowaliśmy się do ogrodu parafii pw. Bożego Ciała (Księdzu Proboszczowi dziękujemy za gościnę!). I tam w radosnej atmosferze zjedliśmy grillowane co nieco. Był też tort. Jak przystało na ciasto dla Biskupa, był to tort z piuską ? Naszemu Opiekunowi życzymy wielu takich wspaniałych rocznic. A sobie życzymy więcej okazji do spotkań przy grillu!
Kolejne pakowanie kanapek już w najbliższy wtorek!
Podobnie jak nasz opiekun, i my przyłączyliśmy się dzisiaj do dzieła wydawania posiłków potrzebującym w czasie epidemii. Siostry widzą, że wraz z niepokojami związanymi z obecną sytuacją i zamknięciem wielu świeckich miejsc pomocy, po jedzenie przychodzi coraz więcej osób – tym bardziej więc każda pomoc jest cenna. Aby dołożyć naszą cegiełkę do ich pracy, ubrani w maseczki i rękawiczki przygotowaliśmy 300 pakietów żywnościowych dla ubogich, z produktów przyniesionych przez darczyńców do klasztoru. Dużą radość sprawiła nam także możliwość pierwszego od dwóch miesiecy spotkania się we wspólnocie (zasłoniętą) twarzą w twarz. Cieszymy się, że jesteśmy zdrowi i możemy realizować naszą misję przebywając w Poznaniu i pomagając w naszym mieście.
Ukoronowaniem naszej pracy była Msza Święta sprawowana przez Księdza Biskupa w kaplicy sióstr Elżbietanek. Znów było nam dane docenić wartość modlitwy wspólnotowej i piękno przeżytej razem Eucharystii. Dziękujemy Siostrom za zaproszenie do współpracy ku większej Chwale Bożej, i gościnę w miejscu ich modlitwy! Dziękujemy także Księdzu Biskupowi, który przygotowywał z nami kanapki, osobom które regularnie przychodzą, aby pomóc potrzebującym i przyszły także dzisiaj, w tym wszystkim nam, AKMowiczom – po raz kolejny pokazaliśmy misyjnego Ducha! Wszystkich zachęcamy do pomocy siostrom każdego dnia – AKM będzie przy Łąkowej 4 w następne wtorki, zaczynamy o 16
25 lutego (wtorek) o godzinie 20:00 odbyło się drugie spotkanie formacyjne w roku akademickim 2019/2020, które poprowadziła Siostra Klawerianka Anna Jarosz.
Tematem naszego spotkania był VII rozdział encykliki „Redemptoris Missio”- Współpraca w działalności misyjnej. W rozdziale tym Jan Paweł II prosi nas o modlitwę za misjonarzy oraz powołania misyjne. Zwraca się także do ludzi młodych, aby z wiarą i odwagą wypowiadali słowa:
„Panie, oto ja, jestem gotowy! Poślij mnie!” (por. Iz 6,8).
Ojciec Święty, swoje słowa kieruje także do rodzin, a szczególnie do rodziców, by wspierali swoje dzieci na drodze powołania misyjnego.
Po rozważeniu VII rozdziału encykliki „Redemptoris Missio”, Siostra Anna przybliżyła nam postać pakistańskiego chłopca, który stał się symbolem walki z niewolniczą pracą dzieci. Iqbal Masih, mając zaledwie 4 lata, został sprzedany za 12 dolarów do pracy w fabryce dywanów.
W wieku 10 lat, dzięki odwadze i determinacji, udało mu się uciec. Dołączył do Frontu Wyzwolenia Pracujących Dzieci. Dzielił się swoją historią w wielu krajach, m.in. w Stanach Zjednoczonych oraz Szwecji, gdzie opowiadał o niewolniczej pracy dzieci. Jego działania i zaangażowanie doprowadziły do uwolnienia 3 tys. dzieci, pracujących jako niewolnicy. Został zamordowany w swoim rodzinnym kraju, mając zaledwie 12 lat.
Błogosławiąc tradycję śpiewania kolęd do Ofiarowania Pańskiego, udaliśmy się dzisiaj z kolędą do opiekuna naszego Koła, biskupa Szymona Stułkowskiego. Po odśpiewaniu „Dzisiaj w Betlejem” przeszliśmy razem na most Jordana, by rozpocząć spotkanie modlitwą… Jakkolwiek kontrowesyjnie to zabrzmi – było wystrzałowo (przekonacie się, oglądając zdjęcia)
Wróciliśmy do ciepłego wnętrza, w którym nie zabrakło strawy ani duchowej, ani cielesnej (a pozostałych ułomków zebrano…). Kolędom śpiewanym na dwa chóry towarzyszyły dźwięki ukulele i – raz po raz – wybuchy radości.
17.12.2019 r. – tym razem Duch Święty posłał nas w dalekie zakątki Ameryki Południowej, a mianowicie – do Boliwii!
Razem z o. Tomaszem Szyszką rozpoczęliśmy nasze grudniowe, przedświąteczne spotkanie, jak zawsze od tego, co najważniejsze – od Eucharystii. Spotkania z Żywym Bogiem. Czas adwentu i myśli uciekających w stronę ponownego przyjścia Pana. Również nasze spotkanie było czasem Jego przyjścia, najpierw w Komunii Świętej, a potem w drugim człowieku.
O. Tomasz, profesor misjologii i misjonarz posługujący w Boliwii, przybliżył nam życie ludzi w tamtej części świata. Z zapartym tchem trwaliśmy wsłuchani w opowieści wydające się historiami z innego świata, świata, który dla nas jest całkiem obcy – obce zwyczaje i zachowania. Ale i tam na drugiej półkuli, i tu, na Poznańskim Górczynie, obecny jest ten sam Chrystus. Piękny czas pozwalający nam przeżyć wewnętrzną wędrówkę w wysokie góry Boliwii, mając za przewodnika ojca Tomasza, znającego doskonale tamte miejsca, był po raz kolejny lekcją, wskazującą na potrzebę misji Kościoła i modlitwy za nią. Spotkanie pozwoliło wejść głębiej również tę właśnie sferę modlitwy za misje – od wielu już lat (14!) angażujemy się w żywy różaniec misyjny. Na naszym ostatnim spotkaniu, mieliśmy możliwość włączenia się w to piękne dzieło. I udało się! Od początku roku w naszym żywym różańcu, koordynowanym przez Martę Jelonek, modli się 200 osób w 9 Różach. Modlimy się na dwóch kontynentach, w 7 krajach. Wspólna modlitwa jednoczy nas z całym Kościołem, również tym w dalekiej Boliwii. Ojciec Tomasz mówił, jak ważne jest bycie z ludźmi i to, że czasem nie trzeba nic mówić, tylko być. Tłumaczył nam, ludziom zabieganym i wiecznie spóźnionym, jak Boliwijczycy potrafią kilka godzin przeżywać spotkanie, na którym pada zaledwie kilka słów. Zrodziło to w nas myśl, że może i my powinniśmy nauczyć się tego, by przestać przeliczać wszystko na godziny, czy minuty, a zacząć szukać człowieka, jego problemów i obecności. Było to bardzo owocne spotkanie, którego nie chciało się kończyć!
Dziękujemy serdecznie ojcu Tomaszowi za przyjęcie naszego zaproszenia i podzielenie się swoim świadectwem pracy misyjnej.
W tej pięknej przedświątecznej atmosferze, zakończyliśmy ostatnie w roku kalendarzowym 2019, spotkanie Akademickiego Koła Misjologicznego i już teraz, serdecznie zapraszamy na kolejne, noworoczne spotkanie opłatkowe!